Een jaar wethouderschap: tijd om de balans op te maken

Een jaar na zijn benoeming als wethouder, kijkt Marcel Melissen terug op zijn eerste jaar in deze boeiende functie.

Op 25 april 2014 ben ik geïnstalleerd als wethouder van de gemeente Tiel. Met een portefeuille die afwisselend, maar ook omvangrijk is. Zo vallen bijvoorbeeld cultuur, evenementenbeleid, openbare werken, mobiliteit, parkeerbeleid maar ook jeugdbeleid en jeugdzorg onder mijn verantwoordelijkheid. Ook ben ik wijkwethouder voor Tiel-West en Passewaaij. En tot slot, als projectwethouder, ben ik verantwoordelijk voor het project “de Burense Poort”.

Een nieuwe stap voor mij; niet alleen als mens, maar ook voor de gemeente. Neem de transitie (lees overgang van Rijk naar gemeente) van de jeugdzorg; inhoudelijk gezien is dit iets heel nieuws voor mij. Ik heb dan ook de tijd genomen me over dit onderwerp uitvoerig te laten informeren en de dossiers goed door te nemen. Terugkijkend kan ik zeggen dat we als gemeente met de jeugdzorg op de goede weg zijn. Zo hebben we jeugdteams gevormd en is de communicatie naar de inwoners van onze stad goed verlopen. Nu zijn we volop aan de slag om de jeugdzorg ook voor de toekomst in Tiel goed te borgen.

Bij het onderhoud “groen” zal burgerparticipatie een belangrijke plaats krijgen. Er liggen kansen bij het restgroenbeleid. Het beleid dat er lag wordt door de mensen als onredelijk en hard ervaren. Er ligt dan ook een stapel met zeer complexe dossiers, die op dit moment stuk voor stuk worden behandeld. Het beleid zelf is inmiddels in de ijskast gezet en we zijn aan de slag om een nieuw en vooral gedragen beleid te formuleren.

Ten aanzien van de lobby over de A15 heb ik me er hard voor  gemaakt dat de regio een gericht en helder actieplan zou moeten opstellen. Het resultaat hiervan is dat dit plan inmiddels gereed is en de eerste stappen van een gerichte lobby zijn gezet. Hier zal echt door zowel de regio als door mijzelf aan getrokken moeten blijven worden. Stilzitten is geen optie.

Het probleem van het zwerfvuil behoort ook tot mijn werkterrein. De vervuiling van de stad wordt door de inwoners als ernstig ervaren. En terecht; want het vuil op straat is in de afgelopen jaren fors toegenomen. Nu werken we aan een plan voor de langere termijn. Daarnaast hebben we maatregelen genomen voor de korte termijn. Doel is en blijft: een schone stad!

En ben ik dan als wethouder wel liberaal genoeg? Uiteraard zeg ik dan, want VVD-ers zijn liberalen in hart en nieren, maar uiteindelijk bent u het die dat oordeel velt. Het feit dat ik wethouder ben, maakt me niet minder liberaal. De vervolgvraag is dan: is het liberalisme voldoende terug te zien in het beleid?  De zichtbaarheid van het liberalisme zie je terug in het terugleggen van de verantwoordelijkheid bij de burgers zelf en dat beleid wordt nu duidelijk vormgegeven door de burgerparticipatie. Tot slot, mag niet vergeten worden dat je als wethouder de belangen van alle inwoners dient en daar verantwoording voor aflegt aan de gemeenteraad. En de gemeenteraad kent meer stromingen dan alleen het liberalisme. Dat is een gegeven wat een wethouder moet respecteren. Want het is de gemeenteraad die het voor het zeggen heeft. Ook in het dualisme!

Dus: als ik de balans voor mezelf opmaak, dan stel ik vast dat er al veel zaken zijn opgepakt en dat er goede resultaten zijn behaald. De opsomming is absoluut niet compleet, omdat ik bezig ben met nog veel meer zaken, zoals de overdracht van het beheer van de speeltuinen, het komen tot een cultuurorganisatie, de Burense Poort, enzovoorts. Er wordt dus hard gewerkt aan veel zaken en het werk is nog lang niet klaar. Zelf kijk ik tevreden terug op het eerste jaar.

Tiel, 21 juli 2015

Marcel Melissen